روشی برای تنظیم خودکار فاصله یاتاقان

علاوه بر اجزای بلبرینگ ترخیص از پیش تعیین شده، تیمکن پنج روش متداول را برای تنظیم خودکار فاصله یاتاقان (به عنوان مثال SET-RIGHT، ACRO-SET، PROJECTA-SET، TORQUE-SET و CLAMP-SET) به عنوان گزینه های تنظیم دستی توسعه داده است. برای نشان دادن ویژگی های مختلف این روش ها در قالب جدول، به جدول 1-"مقایسه روش های خلاصی مجموعه غلتک مخروطی" مراجعه کنید. ردیف اول این جدول توانایی هر روش را برای کنترل منطقی "محدوده" فاصله نصب بلبرینگ مقایسه می کند. این مقادیر فقط برای نشان دادن خصوصیات کلی هر روش در تنظیم فاصله استفاده می‌شوند، صرف نظر از اینکه فاصله روی «پیش بارگذاری» یا «ترخیص محوری» تنظیم شده باشد. به عنوان مثال، در زیر ستون SET-RIGHT، تغییر فاصله مورد انتظار (فاصله احتمال بالا یا 6σ) به دلیل کنترل های تحمل یاتاقان و محفظه/شفت خاص، ممکن است از حداقل معمولی 0.008 اینچ تا 0.014 اینچ متغیر باشد. محدوده ترخیص را می توان بین فاصله محوری و پیش بار تقسیم کرد تا عملکرد یاتاقان/کاربرد به حداکثر برسد. به شکل 5- «کاربرد روش خودکار برای تنظیم خلاصی بلبرینگ» مراجعه کنید. این شکل از یک طرح تراکتور کشاورزی چهار چرخ متحرک معمولی به عنوان مثال استفاده می کند تا کاربرد کلی روش فاصله گذاری تنظیم بلبرینگ غلتکی مخروطی را نشان دهد.
ما در فصل های بعدی این ماژول به تفصیل در مورد تعاریف، تئوری ها و فرآیندهای رسمی هر کاربرد روش بحث خواهیم کرد. روش SET-RIGHT با کنترل تلرانس بلبرینگ و سیستم نصب، بدون نیاز به تنظیم دستی رولبرینگ مخروطی TIMKEN، فاصله مورد نیاز را به دست می آورد. ما از قوانین احتمال و آمار برای پیش بینی تأثیر این تلرانس ها بر ترخیص یاتاقان استفاده می کنیم. به طور کلی، روش SET-RIGHT مستلزم کنترل دقیق تر تلورانس های ماشینکاری محفظه شفت/ یاتاقان است، در حالی که به شدت (با کمک درجه ها و کدهای دقت) تحمل بحرانی یاتاقان ها را کنترل می کند. این روش معتقد است که هر جزء در مجموعه دارای تلرانس بحرانی است و نیاز به کنترل در محدوده خاصی دارد. قانون احتمال نشان می دهد که احتمال اینکه هر جزء در مجموعه یک تلرانس کوچک یا ترکیبی از تلرانس های بزرگ باشد، بسیار کم است. و از "توزیع نرمال تحمل" پیروی کنید (شکل 6)، با توجه به قوانین آماری، برهم نهی تمام اندازه های قطعات تمایل به سقوط در وسط محدوده احتمالی تلورانس دارند. هدف روش SET-RIGHT این است که فقط مهم‌ترین تلورانس‌هایی را که بر خلاصی یاتاقان تأثیر می‌گذارند، کنترل کند. این تلرانس ها ممکن است کاملاً داخلی یاتاقان باشد یا ممکن است شامل اجزای نصب کننده خاصی باشد (یعنی عرض های A و B در شکل 1 یا شکل 7 و همچنین قطر بیرونی شفت و قطر داخلی محفظه یاتاقان). نتیجه این است که با احتمال زیاد، فاصله نصب بلبرینگ در یک روش قابل قبول SET-RIGHT قرار می گیرد. شکل 6. متغیر منحنی فرکانس با توزیع نرمال، x0.135%2.135%0.135%2.135%100% محاسباتی متغیر مقدار متوسط ​​13.6% 13.6% 6s68.26%sss s68.26%95.46%p فرکانس خودکار s68.26%95.46%x9. تنظیم روش ترخیص یاتاقان فرکانس چرخ دنده کاهش موتور چرخ عقب برخاستن قدرت چرخ عقب گیربکس مفصلی مرکز محور عقب فن محوری و شفت ورودی پمپ آب شافت میانی قدرت برخاستن کلاچ شفت کلاچ درایو پمپ دستگاه کاهش اصلی کاهش اصلی شافت ورودی دیفرانسیل شافت میانی دستگاه کاهش سیاره دیفرانسیل شفت خروجی (نمای جانبی) مکانیسم فرمان بند انگشتی فاصله غلتک مخروطی روش تنظیم روش SET-RIGHT روش PROJECTA-SET روش TORQUE-SET روش گیره-SET روش CRO-SET روش CRO-SET محدوده مولفه ترخیص از پیش تعیین شده (معمولاً قابلیت اطمینان احتمال 99.73 است. ٪ یا 6σ، اما در تولید با خروجی بالاتر، گاهی اوقات به 99.994٪ یا 8σ نیاز است. هنگام استفاده از روش SET-RIGHT نیازی به تنظیم نیست. تنها کاری که باید انجام شود مونتاژ و بستن قطعات دستگاه است.
تمام ابعادی که بر فاصله یاتاقان در یک مجموعه تأثیر می‌گذارند، مانند تلورانس‌های یاتاقان، قطر بیرونی شفت، طول شفت، طول محفظه یاتاقان، و قطر داخلی محفظه یاتاقان، متغیرهای مستقلی در محاسبه دامنه‌های احتمال در نظر گرفته می‌شوند. در مثال شکل 7، هر دو حلقه داخلی و خارجی با استفاده از یک اتصال محکم معمولی نصب شده اند و کلاهک انتهایی به سادگی در یک انتهای شفت بسته می شود. s = (1316 x 10-6) 1/2 = 0.036 mm3s = 3 x 0.036 = 0.108 میلی متر (0.0043 اینچ) 6s = 6 x 0.036 = 0.216 میلی متر (0.0085 اینچ) 99.73٪ (محدوده بینابینی احتمالی) 0.654 برای 100٪ از مجموعه میلی متر (0.0257 اینچ) (به عنوان مثال)، 0.108 میلی متر (0.0043 اینچ) را به عنوان فاصله متوسط ​​انتخاب کنید. برای 99.73 درصد از مجموعه، محدوده احتمالی فاصله صفر تا 0.216 میلی متر (0.0085 اینچ) است. †دو حلقه داخلی مستقل مربوط به یک متغیر محوری مستقل است، بنابراین ضریب محوری دو برابر است. پس از محاسبه دامنه احتمال، طول اسمی بعد محوری باید تعیین شود تا فاصله یاتاقان مورد نیاز به دست آید. در این مثال تمام ابعاد به جز طول شفت مشخص است. بیایید نگاهی به نحوه محاسبه طول اسمی شفت برای بدست آوردن فاصله مناسب یاتاقان بیندازیم. محاسبه طول شفت (محاسبه ابعاد اسمی): B = A + 2C + 2D + 2E + F[ [2 که در آن: A = میانگین عرض محفظه بین حلقه های بیرونی = 13.000 میلی متر (0.5118 اینچ) B = میانگین طول محور (TBD) C = میانگین عرض یاتاقان قبل از نصب = 21.550 میلی متر (0.8484 اینچ) D = افزایش عرض یاتاقان به دلیل تناسب متوسط ​​حلقه داخلی * = 0.050 میلی متر (0.0020 اینچ) E = افزایش عرض یاتاقان به دلیل متوسط ​​تناسب حلقه بیرونی* = 0.076 میلی متر (0.0030 اینچ) F = (الزامی) فاصله متوسط ​​یاتاقان = 0.108 میلی متر (0.0043 اینچ) * تبدیل به تحمل محوری معادل. برای هماهنگی حلقه های داخلی و خارجی، به بخش "کاتالوگ محصولات غلتکی مخروطی Timken®" از راهنمای تمرین مراجعه کنید.