Oprócz wstępnie ustawionych elementów łożyska z luzem firma Timken opracowała pięć powszechnie stosowanych metod automatycznego ustawiania luzu łożyska (tj. SET-RIGHT, ACRO-SET, PROJECTA-SET, TORQUE-SET i CLAMP-SET) w ramach opcji ręcznej regulacji. Aby zilustrować różne cechy tych metod w formie tabeli, należy zapoznać się z Tabelą 1 — „Porównanie metod pomiaru luzu zestawu łożysk stożkowych”. Pierwszy wiersz tej tabeli porównuje zdolność każdej metody do rozsądnej kontroli „zakresu” luzu montażowego łożyska. Wartości te służą jedynie do zilustrowania ogólnej charakterystyki każdej metody ustawiania luzu, niezależnie od tego, czy luz jest ustawiony na „naprężenie wstępne”, czy „luz osiowy”. Na przykład w kolumnie SET-RIGHT oczekiwana (przedział wysokiego prawdopodobieństwa lub 6σ) zmiana luzu, wynikająca ze specyficznej kontroli tolerancji łożyska i obudowy/wału, może mieścić się w zakresie od typowego minimum 0,008 cala do 0,014 cala. Zakres luzu można podzielić pomiędzy luz osiowy i napięcie wstępne, aby zmaksymalizować wydajność łożyska/zastosowania. Patrz Rysunek 5 – „Zastosowanie metody automatycznej do ustawiania luzu łożyska”. Na rysunku tym wykorzystano typową konstrukcję ciągnika rolniczego z napędem na cztery koła jako przykład, aby zilustrować ogólne zastosowanie metody luzu ustalającego łożyska stożkowego.
Omówimy szczegółowo szczegółowe definicje, teorie i procesy formalne związane z każdym zastosowaniem metody w kolejnych rozdziałach tego modułu. Metoda SET-RIGHT pozwala uzyskać wymagany luz poprzez kontrolę tolerancji łożyska i systemu montażu, bez konieczności ręcznej regulacji łożyska stożkowego TIMKEN. Używamy praw prawdopodobieństwa i statystyk, aby przewidzieć wpływ tych tolerancji na luz łożyskowy. Ogólnie rzecz biorąc, metoda SET-RIGHT wymaga ściślejszej kontroli tolerancji obróbki wału/obudowy łożyska, przy jednoczesnej ścisłej kontroli (za pomocą stopni dokładności i kodów) tolerancji krytycznych łożysk. W tej metodzie zakłada się, że każdy komponent w zespole ma krytyczne tolerancje i musi być kontrolowany w określonym zakresie. Prawo prawdopodobieństwa pokazuje, że prawdopodobieństwo, że każdy komponent w zespole będzie miał małą tolerancję lub będzie kombinacją dużych tolerancji, jest bardzo małe. I postępuj zgodnie z „rozkładem normalnym tolerancji” (rysunek 6), zgodnie z regułami statystycznymi, superpozycja wszystkich rozmiarów części zwykle mieści się w środku możliwego zakresu tolerancji. Celem metody SET-RIGHT jest kontrolowanie tylko najważniejszych tolerancji, które wpływają na luz łożyska. Tolerancje te mogą dotyczyć całkowicie łożyska lub mogą obejmować pewne elementy montażowe (tj. szerokości A i B na rysunku 1 lub rysunku 7, jak również zewnętrzną średnicę wału i wewnętrzną średnicę obudowy łożyska). W rezultacie z dużym prawdopodobieństwem luz montażowy łożyska będzie mieścić się w akceptowalnej metodzie SET-RIGHT. Rysunek 6. Zmienna krzywej częstotliwości o rozkładzie normalnym, x0,135%2,135%0,135%2,135%100% zmiennej arytmetycznej Wartość średnia 13,6% 13,6% 6s68,26%sss s68,26%95,46%99,73%x Rysunek 5. Częstotliwość zastosowania automatycznego ustawienie metody luzu łożyskowego Częstotliwość przekładni redukcyjnej silnika koła przedniego Moc koła tylnego wał odbioru mocy Przekładnia przegubowa osi tylnej Wentylator osiowy i pompa wody wał wejściowy wał pośredni wał odbioru mocy sprzęgło napęd pompy główna redukcja główna redukcja wał wejściowy mechanizm różnicowy wał pośredni wał wyjściowy wał wyjściowy mechanizm różnicowy przekładnia planetarna (widok z boku) zwrotnica mechanizm kierowniczy rolka stożkowa luz łożyskowy Metoda ustawiania Metoda SET-RIGHT Metoda PROJECTA-SET Metoda TORQUE-SET Metoda CLAMP-SET Metoda CRO-SET Wstępnie ustawiony zakres składowych luzu (zwykle prawdopodobieństwo wiarygodności wynosi 99,73% lub 6σ, ale w produkcji o wyższej wydajności, czasami wymaga 99,994% lub 8σ). Przy stosowaniu metody SET-RIGHT nie jest wymagana żadna regulacja. Wszystko, co należy zrobić, to zmontować i zamocować części maszyny.
Wszystkie wymiary wpływające na luz łożyska w zespole, takie jak tolerancje łożyska, średnica zewnętrzna wału, długość wału, długość obudowy łożyska i średnica wewnętrzna obudowy łożyska, są uważane za zmienne niezależne podczas obliczania zakresów prawdopodobieństwa. W przykładzie pokazanym na rysunku 7 zarówno pierścień wewnętrzny, jak i zewnętrzny są montowane przy użyciu konwencjonalnego pasowania ciasnego, a kołpak końcowy jest po prostu zaciśnięty na jednym końcu wału. s = (1316 x 10-6)1/2= 0,036 mm3s = 3 x 0,036=0,108mm (0,0043 cala) 6s = 6 x 0,036= 0,216 mm (0,0085 cala) 99,73% zespołu (zakres prawdopodobieństwa) możliwy przedział = 0,654 Dla 100% mm (0,0257 cala) (na przykład) wybierz 0,108 mm (0,0043 cala) jako średni luz. Dla 99,73% zespołu możliwy zakres luzu wynosi od zera do 0,216 mm (0,0085 cala). †Dwa niezależne pierścienie wewnętrzne odpowiadają niezależnej zmiennej osiowej, więc współczynnik osiowy jest dwukrotnie większy. Po obliczeniu zakresu prawdopodobieństwa należy określić nominalną długość wymiaru osiowego, aby uzyskać wymagany luz łożyska. W tym przykładzie znane są wszystkie wymiary z wyjątkiem długości wału. Przyjrzyjmy się, jak obliczyć nominalną długość wału, aby uzyskać odpowiedni luz łożyskowy. Obliczenie długości wału (obliczenie wymiarów nominalnych): B = A + 2C + 2D + 2E + F[ [2gdzie: A = średnia szerokość oprawy pomiędzy pierścieniami zewnętrznymi = 13,000 mm (0,5118 cala) B = średnia długość wału (do ustalenia) C = średnia szerokość łożyska przed montażem = 21,550 mm (0,8484 cala) D = zwiększona szerokość łożyska ze względu na średnią szerokość wewnętrzną pasowanie pierścienia* = 0,050 mm (0,0020 cala) E = zwiększona szerokość łożyska w wyniku średniego pasowania pierścienia zewnętrznego* = 0,076 mm (0,0030 cala) F = (wymagany) średni luz łożyska = 0,108 mm (0,0043 cala) * w przeliczeniu na równoważną tolerancję osiową . Informacje na temat koordynacji pierścienia wewnętrznego i zewnętrznego można znaleźć w rozdziale „Katalog produktów łożysk stożkowych Timken®” w praktycznym przewodniku.
Czas publikacji: 28 czerwca 2020 r